Tradycje spółdzielczości oszczędnościowo-pożyczkowej na terenie Kostrzyna sięgają drugiej połowy XIX wieku. 8 września 1867 z inicjatywy dr Paczkowskiego przy współudziale ks. Rzeźnickiego i ks. A.Szamarzewskiego, zawiązała się "Spółka pożyczkowa dla Miasta Kostrzyna i Okolicy". Po pięciu latach działalności, w 1872 roku, Spółka liczyła 221 członków. Ze sprawozdania Związku Spółek Zarobkowych w Wielkim Księstwie Poznańskim i w Prusach Zachodnich z 1887 roku wynika, że ówcześnie członkami Spółki były 292 osoby, z tego 213 "oddanych" rolnictwu, 55 przemysłowi i 24 innym zawodom. Zarząd stanowili: Andrzej Koperski (dyrektor), Michał Konieczny (kontroler) i Antoni Niklewski (podskarbi). Dziewięcioosobową Radę Nadzorczą tworzyli: Jan Chmielewski - prezes, Józef Borkowski - wiceprezes, Piotr Świerkowski - sekretarz oraz członkowie: Łukasz Trębczyński, Stanisław Średziński, Wojciech Markiewicz, Wincenty Jakubowski, Teofil Markiewicz i Walenty Mizerski. Organem Spółki były w tym czasie "Orędownik" i "Posener Zeitung". Od 2 kwietnia 1871 roku Spółka kostrzyńska należała o Związku Spółek Zarobkowych i była akcjonariuszem Banku ZSZ. Ze sprawozdania wynika, że była rentowna, nie notowała żadnych strat. Pod koniec lat 80-tych XIX wieku Spółka przekształciła się w "Bank Ludowy w Kostrzynie". Rozwój działalności Banku zahamowany został przez wybuch I wojny światowej.
Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 roku znany działacz rzemieślniczy, poseł na sejm i pierwszy burmistrz Kostrzyna w odrodzonej Polsce - Ludwik Miklaszewski założył Kasę Oszczędności, którą sam początkowo kierował. Jej działalność w okresie inflacji (1921-1922) została zawieszona, ale dzięki pomocy Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu Kasę wkrótce reaktywowano.
Kryzys gospodarczy początku lat trzydziestych wpłynął na ograniczenie działalności Kasy Oszczędnościowej w Kostrzynie. Końcowe lata przed wybuchem II wojny światowej były znów dla kostrzyńskiej placówki pomyślne. Od 1927 roku do wybuchu wojny Kasą kierował Kazimierz Haupa, pełniący funkcję I Członka Zarządu. W okresie okupacji niemieckiej Bank - podobnie jak wiele innych polskich placówek gospodarczych - przeszedł pod przymusowy zarząd niemiecki.
Po wyzwoleniu Bank wznowił swoją działalność już w kwietniu 1945 roku i jako Kasa Oszczędności z odpowiedzialnością ograniczoną. Siedzibą Kasy był lokal w budynku przy ulicy Rynek 19 w Kostrzynie. Kierownictwo powierzono Stanisławowi Wróblewskiemu, który został też wybrany I Członkiem Zarządu. Nastąpił okres gromadzenia środków obrotowych, wkładów oszczędnościowych, porządkowania rejestru członków i werbowania nowych, likwidacja przedwojennych zadłużeń.
Z początkiem lat 50-tych nastąpił czas ograniczeń w działalności i samorządności kostrzyńskiego Banku. Podobnie jak inne spółdzielnie w kraju, został on przemianowany na Gminną Kasę Spółdzielczą. Wraz z kolejną zmianą nazwy w 1956 roku - na Kasę Oszczędności w Kostrzynie - nastąpiło poszerzenie zakresu działalności, częściowo przywrócono dawne prawa samorządom. Nieco wcześniej, w 1954 roku stanowisko po zmarłym kierowniku Kasy - Stanisławie Wróblewskim - przejęła jego żona - Irena Wróblewska, która w 1955 r. została przez Radę wybrana Prezesem Zarządu. Kierowała Bankiem do roku 1978, to jest do przejścia na emeryturę. W 1958 roku Spółdzielnia przyjęła nazwę obowiązującą do dziś: Bank Spółdzielczy w Kostrzynie.
W 1975 roku z połączenia Banku Rolnego i Centralnego Związku Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych powstał Bank Gospodarki Żywnościowej, któremu podporządkowano banki spółdzielcze ograniczając w znaczny sposób ich samodzielność.
Stanowiący obecną siedzibę BS budynek przy ulicy Warszawskiej 4 wybudowany został ze środków własnych i oddany do użytku 12 grudnia 1983 roku.
W 1990 roku BS stał się w pełni samodzielnym Bankiem odpowiadającym za całokształt swej działalności.
17 grudnia 1991 roku Bank Spółdzielczy w Kostrzynie podpisał Umowę Zrzeszenia z GBW S.A. w Poznaniu (obecnie SGB-Bank S.A. w Poznaniu).


Źródło: Spółdzielczość Bankowa Gospodarczy Bank Wielkopolski S.A. Wydawnictwo Czarno-Biała Bydgoszcz 2000.